Concept

Een normale site zal zich nooit situeren rond het hoofdmenu dat je kan zien op figuur 3.1 op bladzijde . Het hoofdmenu heeft 3 functies:

• Een overzicht van alle mogelijke links

  Het is duidelijk dat een dynamische website die geheel gecontroleerd wordt door variabelen al snel complex kan worden. Vooral omdat zowel taal, database als bijkomende commando's en opties meegegeven worden via de URL . Het menu dient als een verzamelplaats en vertrekpunt om die links samen te snellen zodat ze opgenomen kunnen worden in de gehele (dus ook statische) site !

  
  

    

  Figure 3.1: Een overzicht van de mogelijkheden van de ``eigenaar''

  
  
  

• Een controle van de permissies van een gebruiker

  Bij het werken met verschillende gebruikerniveau's (zoals een shoppingmall heeft) waar je klanten en leveranciers toegang wil geven, en bijvoorbeeld de leveranciers eigen records mogen wijzigen of toevoegen en gebruikers enkel mogen bekijken en bestellen, is het belangrijk dat er een controle kan gebeuren. Het menu zal voor iedere user (die toegang krijgt tot het menu) exact tonen welke functies wel en welke functies niet kunnen. (Functies die af staan worden gewoon niet getoond)

• Een debug-tool van waaruit alle belangrijke delen van de site bereikt kunnen worden

  Het is belangrijk dat eenmaal de site volledig ontwikkeld is, de webmaster de site doorloopt, teneinde fouten nog snel te ontdekken. Omdat niet alle links zomaar in de statische delen verwerkt zitten (maar toch bereikt kunnen worden door te surfen) is het best dat er één ultieme plaats is waar je zonder al te veel moeite de hele site grondig kan testen.

  

Figure 3.2: Hetzelfde overzicht in het Engels op de user-database

In figuur 3.2 op bladzijde zie je hoe de Engelse taal gekozen werd en de gebruiker/webmaster de user-database geselekteerd heeft. Bovenaan zie je staan ownership need!! . Dit betekent dat voor deze database algemeen geldt dat je pas records kan aanpassen als het record van jou (gebruiker) is. Indien dit niet het geval is gelden de permissies zoals ze per database in de configuratiefiles vastgelegd werden. Op die manier kan je flexibel te werk gaan zonder complexe permissies te leggen om hetzelfde resultaat te behalen.

Ook zie je duidelijk dat in dit geval de webmaster met hoogste permissie bezig is (een userlevel van 99 is het maximum). In de configuratiefiles kan je instellen vanaf welk level iemand alle permissies heeft ! De regel no identification needed slaat op het feit dat er voor deze database geen user authentication moet gedaan worden. In dit geval is dit van minder belang omdat je owner moet zijn om aan een record te kunnen.